Öncelikle bu yazıyı yazmaya başladığımda yaklaşık 3 yıldır sigaraya veda etmiştim. Bu süreçte neler yaşadığımı bıraktığım dönemde ben de bir yol rehberi aradığım için paylaşmak istedim. Bırakırken neler yaşadığımı ve hangi yöntemleri kullandığımı ve sürecin nasıl ilerlediğini okuyucularla paylaştığım kısa bir yazı bu.
Sanıyorum Reiki seanslarını almaya başladığım dönemin üstünden 3 ay kadar bir süre geçmişti. Kendimi iyi hissediyordum. Moral motivasyonum yüksekti. Reiki ile tanışmış olanlar ilk dönemin o aşırı rahat havasını bilirler ve sanırım o dönemde böyle bir karar vermiş olmanın da faydasını gördüm bu süreçte.
Bıraktığım tarih 2022 yılının Ağustos ayının 1’i. Sizlerle o dönemin kritik günlerini aklımda kaldığı kadarı ile aktarayım.
1-3 gün arası : Sarhoşluk.
Vücuttaki oksijen miktarının arttığını okumuştum ilk günlerde ve sanıyorum bu sarhoşluk hissi uyku hali de aslında bildiğimiz oksijen çarpması. Sırf anlamak için yapmayın tabii ama çok hızlı nefes alıp verirseniz 1 2 dakika boyunca sonrasında yaşayacağınıza benzer bir sarhoşluk. Ama çok halsizim sürekli uyuyorum sarhoş gibiyim kafamı kaldıramıyorum gibi hislere kapılmayın. 3 gün sonra tamamen geçiyor ve artık başka bir süreç sizi bekliyor.
7-10 gün arası : Zaman uzaması.
Anlattığım sarhoşluk hissi geçip de tabiri caiz ise kafam yerine geldiği zaman zaman algımda bir tuhaflık hissetmiştim. Artık uykum gelmiyordu her işimi rahatlıkla yapıyordum. Tek sorunum zamanı bitirememek olmuştu. Gün 24 değil 36 saatti sanki artık işler yetişmiyor değil güne iş yetmiyordu. Eeee şimdi ne yapıyoruz sorusu bu dönemde kendime en çok sorduğum soru oldu. Kitap okumak kendimi temizliğe adamak dinlendiren aktiviteler eklemiştim günümün sağına soluna. Bakmayın siz temizlik yapmak yorucu da görünse aslında su ile temas sağladığı için dinlendirir ve stresi atar vücuttan.
10-15 gün arası : Normale dönüş.
Bu süreçte fiziksel denge ve zaman algısı normale dönmüştü. Açıkçası olayın en zor zamanı geride kalmıştı. Aynı zamanda en eğlenceli dönemleri de tabii ki. Çünkü sigarayı bırakma süreci zorluğu kadar keyfi de olan farklı farkındalıklar kazandıran bir süreçti. Bu 5 günlük süreçte de yeni normale adaptasyon yaşadım…
15-30 gün arası : Şimdi ne olacak?
Bu süreçte başardığıma kendimi ikna etmeye çalışıyordum. Zor diyenlerin neden zorlandığını benim nasıl olup da bu kadar kolay atlattığımı düşünüyordum. Kısacası sigarayı bırakabilmiş olduğuma kendimi ikna etmeye çalışıyordum. Telefona uygulamalar indirip gelişmelerimi takip ettim insanlarla sigara hakkında konuştum kendimi gözlemledim. Sigara içenleri fark etmediğimi sigaranın artık hayatımda bir anlam ifade etmediğini algıladım.
1 ayın sonrasında da zaten süreç haftaların ayların yılların birbirini kovalaması ile devam etti.
Şimdi gelin bu süreçte bence önemli olan konuları ele alalım.
Yerine ne koydum?
Aslında bu sorunun cevabı tamamen “Hiçbir şey” çünkü bir bağımlılık yeri doldurulası bir şey değildi gözümde. O hayatımda eksikliği hissedilecek bir şey değil aksine bir fazlalıktı. Hayatımdan gitmesini ve yerinin boş ferah temiz kalmasını seçmiştim. Bu sebeplerle yerine bir şey koymadım.
İlk günlerde bol sıvı tüketiyordum ama ve bu sıvıyı su değil maden suyu olarak almayı daha keyifli bulmuştum. Muhtemelen hayatımın en çok maden suyu içtiğim ve her cisimle maden suyu kapaklarını açma yetisi kazandığım dönemi idi…
Peki ya krizlerle nasıl başa çıktım?
Aslında bu da oldukça basit bir soru ile oldu. “Ne Alakası Var?” evet ne zaman bir durum beni sigara içmeye itecek olsa bu soruyu soruyordum kendime. Bir şeye öfkelendim örneğin; evet ama sigara ile ne alakası var peki bunun? Şu anda ÖFKELİYİM eğer sigara içersem ÖFKE İLE SİGARA İÇEN olacağım. Öfke yine sabit ise yanına bir de sigarakoymanın anlamı neydi? Öfkeme kızgınlığıma kırgınlığıma faydası olmadıktan sonra içmenin anlamı neydi o zaman? İçmemeyi seçtiğim her öfke 5 dakika sonra geçiyordu zaten. Bunun için ek bir maddeye ihtiyaç yoktu.
Hiç Aklıma Gelmedi mi?
Zor dönemler yaşadım tabii bu süreçte ancak sigarayı anımsadığım (içmeyi istediğim demiyorum sadece öyle bir madde vardı ya hu şeklinde anımsadığım 3 an hatırlıyorum.
1. İlk dönem telefonla konuşurken sehpadaki çayımın yanında sigaram yanıyormuş gibi hissedip bir boşluk yaşamıştım. Çay vardı ama sigara tabii ki yoktu.
2. Bir sene kadar sonra evimi taşıdığım ilk gün aklıma gelmişti.
3. Geçen ay ev arkadaşım güzel kedim Fındık böbrek yetmezliği sebebi ile bizlerden ayrılmaya karar verip kliniğe 2. kez götürdüğüm gece. Artık dönüşü olmayan bir yerdeydim ve aklıma geldi.
Birincisi zaten sürekli var olan olmasına alışılan bir şeyin yokluğunu zihnin kabul edememesi idi. Diğer ikisi ise tamamen tetikleyicilerdi…
Tetikleyiclerden kastım nedir?
Biz bağımlılar biliriz ki maddeleri bize içiren durumlar olaylar senaryolar vardır. Sigara için bunlardan bazıları
Sabah uyanır uyanmaz – Yemekten sonra – Yorgunluk zamanında – Birşey beklerken – Stresliyken vs vs vs.
Aslında bunların tam olarak tetikleyici olduklarını düşünmüyorum. Bunlar sadece zamanla sigaranın tampon vazifesi ile her yeri doldurmasından ibaretti.
Sabah uyanınca sigara yerine 1 bardak su içiyordum ve evet canım sigara istemiyordu çünkü aslında 8 saatlik uyku susatmıştı ve susuzluk da aslında bir stres kaynağı idi. Sigara ise her derde deva bir tampon gibi susuzluğun da yerini alıp unutturuyor ondan kaynaklanan stresi azaltıyordu. Yemeklerden sonra sigara yerine tatlı yemek daha cazipti ama eğer sigara yakarsan bu ihtiyacın da bir anda yok oluyordu. Kısacası gün içinde rutine bağladığım çoğu şey çabucak yer değiştirilebilir davranış kalıpları idi. Bunlar tetikleyici değildi.
Bıraktığım günün gecesinde yaptığım bir çalışma bana asıl tetikleyicim olan iki hissi göstermişti. Bunlardan biri GÜVENSİZLİK diğeri ise HUZURSUZLUK idi. Ve ne zaman bir şey bana kendimi huzursuz hissettirse ya da kendimin sevdiklerimin güvenliğimizi tehlikede hissetsem sigara isteğim tetikleniyordu. Benim çocukluktan gelen bu hislerimi değiştirmem yine onları bulduğum meditasyonlar sayesinde oldu. Herkesin süreci tetikleyicileri olayları anlama ve iyileşme süreçleri farklı olacağından bu kısmı çok uzatmak istemiyorum.
Ancak şunu bilmenizi isterim ki eğer temelden bağımlılık psikolojisini anlayıp ona göre iyileşmeyi denerseniz hayatınızdan sadece sigara değil tüm bağımlılıkları bir parmak şıklatması ile çıkarabilirsiniz.
Emin olun ki sigarayı bıraktığınızda hissettikleriniz sevgilinizden ayrıldığınız zamanki hislerinizle ya da internetiniz kesildiğinde ve ya sosyal medyaya erişim yasağı geldiğinde hissettiklerinizle aynı. Belki şiddetleri farklı ama tümünün sancısı aynı frekanstan geliyor ve çok benzer şeyler hissettiriyor. Farklarına bakarsak sevgilinizin size dönmesi ona bağlı o yüzden sancısını çekip iyileşiyorsunuz. İnternetin düzelmesi operatörlere vs bağlı o yüzden beklenti içinde sabırsızca süreci yaşıyorsunuz. Sigara ise kontrolü sizde olan ve sancısını bitirmek için gidip bir paket alıp içebileceğiniz bir madde. O yüzden sancısını çekmek ya da sürecini anlamak yerine gidip alıp içiyorsunuz. Yoksa inanın ki dinamikleri aynı. İsterseniz bırakırsınız…
Umarım faydalı olmuştur ihtiyaç duyanlar için bir nebze…